"Behandel een kind als een volwaardig individu"

🌿 Mijn achtergrond

Ik groeide op in een liefdevolle, muzikale familie. Mijn ouders gingen uit elkaar toen ik nog jong was. Mijn moeder, opa, oma en oom speelden een belangrijke rol in mijn opvoeding.
Omdat mijn moeder een lichamelijke handicap had, leerde ik al vroeg zelfstandig en behulpzaam te zijn. Van haar kreeg ik ook mee dat de binnenkant belangrijker is dan de buitenkant – en dat ieder mens het verdient om geaccepteerd te worden zoals hij of zij is.

Identiteit gaat niet over hoe je geboren bent, maar over wie je bent geworden. — Paul Verhaeghe

🎓 Waarom ik leerkracht werd

Mijn schooltijd was fijn, maar ik miste een leerkracht die écht naar mij keek – iemand die interesse had in mijn thuissituatie en gevoelens. Daarom besloot ik zelf die leerkracht te worden.

In mijn werk besteed ik veel aandacht aan:
✅ Sociaal-emotionele ontwikkeling
✅ De achtergrond en thuissituatie van een kind
✅ Luisteren naar wat kinderen zelf ervaren en voelen
✅ Samenwerking met ouders – omdat opvoeden en leren een gezamenlijke taak is

Kinderen zijn vaak veel beter in staat om hun gevoelens en gedachten te verwoorden dan we denken.

🌟 Mijn missie

Ik geloof in een pedagogiek van respect, vertrouwen en verbinding.
Mijn missie is dat ieder kind en iedere ouder zich gezien en gehoord voelt. Ieder individu heeft een eigen gevoel en mening – en daar moet ruimte voor zijn.

Daarom wil ik:

  • Onzekerheid en verschillen leren omarmen.                                                                      Harry Kunneman sprak ooit in een lezing over amour complexitatus. Onzekerheid omarmen en daarin bewegen ten opzichte van het goede kinderleven. Vroeger omarmde ik de kinderen omdat ik hen wilde beschermen voor mogelijke problemen. Herken je dit gevoel?
  • Tegenwicht bieden aan de systeemwereld en machtsverhoudingen
  • Samen werken aan één doel: het goede kinderleven, waarin kinderen durven te spreken en zichzelf kunnen zijn

Er is eigenlijk maar één manier om kinderen te leren kennen, begrijpen en vertrouwen, namelijk door met veel geduld en vanuit een respectvolle houding steeds te observeren, proberen en opnieuw beginnen. Dit is in de kern waar het in de ‘pedagogiek van het respect’ om gaat (Berding, 2016, p. 25).