"Behandel een kind als een volwaardig individu"

🌱 Ecologisch pedagoog

Als ecologisch pedagoog kijk ik naar de ontwikkeling van kinderen en jongeren vanuit een breed perspectief. Een kind staat nooit op zichzelf; het groeit op in een omgeving vol invloeden: thuis, school, buurt, natuur en maatschappij. Ik onderzoek hoe al deze lagen samenkomen en elkaar beïnvloeden.

🌟 Mijn aanpak

Ik ga ervan uit dat een kind zich het beste ontwikkelt wanneer de omgeving in balans is. Daarom kijk ik niet alleen naar het kind, maar ook naar:

  • Ouders

  • Leerkrachten

  • Zorgprofessionals

  • De brede context waarin het kind opgroeit

Samen zoeken we naar manieren om:
✅ Verbinding te versterken tussen kind en omgeving
✅ Veerkracht te vergroten, zodat een kind kan omgaan met uitdagingen
✅ Ruimte te creëren voor eigenheid en talent
✅ Samenwerking te stimuleren tussen alle betrokkenen

💡 Wat kan een ecologisch pedagoog betekenen?

  • Inzicht geven in hoe gezin, school, omgeving en cultuur invloed hebben op ontwikkeling en gedrag

  • Praktische adviezen en begeleiding bieden die passen bij de unieke situatie van het kind

  • Bruggen slaan tussen thuis, school en andere professionals voor een gezamenlijke aanpak

Ecologisch pedagogen werken vaak op het snijvlak van praktijk en beleid. We dragen bij aan de ontwikkeling van kinderen en gezinnen én aan het creëren van omgevingen – in scholen, organisaties en gemeenschappen – waar iedereen kan meedoen en zich kan ontwikkelen.

 

👨‍👩‍👧 Voor ouders en professionals

  • Ouders: begeleiding en inzicht in hoe de omgeving van hun kind invloed heeft op gedrag en ontwikkeling

  • Professionals: een samenwerkingspartner die breder kijkt dan één domein en bruggen slaat tussen onderwijs, zorg, welzijn en beleid

De relaxdoos & ecologisch pedagogisch werken

Als ecologisch pedagoog kijk ik naar kinderen in samenhang met hun hele omgeving: gezin, klas, school, natuur en cultuur. Ik zie een kind nooit los van deze contexten, maar als iemand die voortdurend in relatie staat met de mensen en de wereld om zich heen. Daarbij geef ik aandacht aan zowel de binnenwereld van een kind (gevoelens, gedachten, emoties) als de buitenwereld waarin het zich ontwikkelt.

De relaxdoos sluit hier prachtig bij aan.

  • Ruimte voor emoties
    Met de relaxdoos erken ik dat gevoelens als boosheid, verdriet of spanning er gewoon mogen zijn. Een kind hoeft deze emoties niet weg te stoppen, maar krijgt een veilige plek om ermee om te gaan.

  • De omgeving als steun
    De materialen en opdrachten in de doos werken als hulpmiddelen uit de omgeving. Samen met de klas en de leerkracht vormen ze een steunende context waarin een kind tot rust kan komen.

  • Leren omgaan met prikkels

    Met de opdrachten uit de relaxdoos help ik kinderen terug te keren naar het moment: door ademhaling, zintuigen of spel. Zo leren ze beter omgaan met stress en overprikkeling.

  • Zelfregulatie en autonomie stimuleren
    Ik moedig kinderen aan om zelf te voelen wanneer het te veel wordt en om zelfstandig iets uit de relaxdoos te pakken. Zo groeit hun autonomie en leren ze verantwoordelijkheid nemen voor hun eigen welbevinden.

  • Relationele aanpak
    Voor mij gaat het niet om straffen of corrigeren, maar om het herstellen van rust en verbinding. Gedrag zie ik niet als iets dat een kind “heeft”, maar als een signaal in de wisselwerking met de omgeving.

  • Leren in het hier en nu
    Met opdrachten uit de relaxdoos help ik kinderen terug te keren naar het moment: door ademhaling, zintuigen of spel. Vanuit die rust ontstaat ruimte om weer te leren, te praten en te reflecteren.

Zo breng ik de ecologische pedagogiek in praktijk: door oog te hebben voor de relatie tussen kind, emoties en omgeving, en door kinderen handvatten te geven om zelf hun balans te hervinden. Zo ondersteun ik niet alleen het leren in de klas, maar ook de ontwikkeling van veerkracht en zelfinzicht.

EGOcentrisme naar ECOcentrisme

De mens krijgt steeds meer zeggenschap over de natuur. Het levert een mechanisch wereldbeeld op: de mens als machine. We konden de natuur beheersen, zee tegenhouden, ziektes tegenhouden etc. Het was een doorgaande lijn van groei. We zouden steeds rijker worden en meer kunnen. We dachten dat we alles konden sturen en leken overtuigd van een maakbare samenleving. Maar we krijgen te maken met onder andere: een oliecrisis, internetzeepbel, financiële crisis, corona etc. We worden met ons neus op de feiten gedrukt. De maatschappij is niet maakbaar. Oneindige lineaire groei is niet te handhaven. Als reactie daarop hebben we een klimaatdiscussie en armoedediscussie. Het is essentieel dat we die verbondenheid met alles om ons heen wat meer gaan voelen. 

Ecogeletterdheid

Een veelgebruikte uitspraak in relatie tot ecologische geletterdheid is dat “alles met alles verbonden is”. De betekenis daarvan is echter niet zo eenvoudig. Ecologische geletterdheid is een wijze van naar de wereld kijken waarbij natuurlijke systemen in samenhang bestaan. Zo bestaat ons lichaam bijvoorbeeld uit duizenden miljarden microben, waarzonder wij niet kunnen bestaan. Een ander eenvoudig voorbeeld is dat wij niet kunnen zonder lucht en daarmee in wederkerige afhankelijkheid van bomen en planten bestaan. Een recent voorbeeld in relatie tot pedagogiek is ‘digitalisering in relatie tot gemeenschapsvorming’. De werking van groepsdynamica en de manier van interacteren en leren tijdens een college van achter een computer is anders dan in een klaslokaal achter een tafel op een stoel. 

Het kijken vanuit ecologische geletterdheid waarin mensen bestaan in samenhang met levensvormen en objecten kent daarmee een ethische dimensie, doordat vanuit deze manier van kijken uitnodigt om na te denken wat vanuit samenhang ‘het goede’ is om te doen.